AL DRIE DAGEN OP PAD

Vorige week druk bezig geweest de camper in orde te maken voor de vakantie. Daarvoor was alles in kratjes gedaan zodat we alles alleen maar naar binnen hoefden te dragen.Al met al was het nog aardig wat en we konden pas beginnen toen de camper terug kwam van de keuring en dat was dinsdag laat in de middag.'s Avond meteen begonnen en de volgende morgen kwam vriend Martien helpen om  de auto in de was te zetten. Het resultaat mocht er zijn en ondertussen had Annette de zaak ook onder controle. Donderdagavond was alles ingeladen en goed opgeborgen. Klaar dus. Vrijdag gingen wij naar Appingedam met de auto voor de crematie van Cees Schelling, oud voorzitter van de Voedingsbond FNV. Met hem heeft Annette tien jaar samen gewerkt en ook daarna hebben we nog veelvuldig en plezierig contact gehouden. 

Zaterdag vertrokken we om 10 uur 50, later dan gepland omdat er van alles nog moest gebeuren.

USB-stick zat nog in de auto die bij Martien stond, hebben we dit, hebben we dat? Eindelijk op pad, Toch even terug, zit de deur op slot?  Eindelijk gingen we zuidwaarts, voor het eerst van ons leven op weg naar Spanje, het moest er eens van komen. 

De eerste stop was 40km ten noorden van Parijs langs een riviertje waar we 7 uur 's avonds aankwamen, wintertijd dus meteen de horloges op zomertijd gezet. Na een matige slaapnacht op weg naar een plakje iets ten noorden van Poitiers. Onze TomTom leidde ons door Parijs en daar zagen we zowaar de Eiffeltoren en de Seine, veel tunnels, veel rijbanen, goed opletten dus. Uiteindelijk kwamen we op een kaasboerderij terecht bij aardig mensen. Gratis overnachten voor kaaskopers, dat was leuk. Vandaag naar de kust zo'n 50 km ten zuiden van Bordeaux op een camperplaats zonder enige voorziening. Het is daar nog geen seizoen.

Benz kon wel lekker op het strand hollen, moest eigenlijk aan de lijn maar het baasje houdt hem niet meer bij.

Hieronder een paar kiekjes die allemaal op dezelfde plek zijn genomen.

Het landschap is mooi, leeg en rustig, de wegen zijn vrij leeg. Behalve vaandaag toen zagen we op de andere weghelft een file van meer dan 11km. Wij klaagden niet.

Uiteindelijk draait het toch altijd maar weer om eenvoudig doch lekker eten