Dat viel tegen en ook weer een beetje mee. Het weerzien met onze catamaran waar we 27 maanden aan gewerkt hebben kwam niet echt als een schok omdat we vorig jaar ook al bij het schip geweest waren, maar de sterke verwaarlozing trof ons wel. De voormalige bootsman had zo met een emmer sop aan de slag gewild en mijn handen jeukten om beschadigde en verrotte stukken te repareren. Wat ons meeviel was het feit dat onderdelen waar we veel zorg aan besteed hadden, nog puntgaaf waren. Zelfs de gordijntjes en de kussens zagen er nog goed uit. Ernie, de huidige eigenaar, zag ook wel dat er nog veel moest gebeuren. Hij lijkt van goede wil maar hij wil geld verdienen met het schip en dan blijft er te weinig tijd over voor noodzakelijk onderhoud. Daarna zijn we naar het eiland Oland gereden en bij Sanvik een plekje gevonden. De dag er op naar Nabbelunds Hamn vanwaar we naar de vuurtoren gefietst zijn, prachtig uitzicht over baai. Dagje blijven staan en toen door naar Bodahamn waar de laatste mooie plek net was vrijgekomen op de kop van het havenhoofd. Vrij uitzicht op de haveningang en de Kalmarsund, elke bui zagen we aankomen. Op 22 juni via Borgholm naar Blasinge gereden, een vissershaventje zonder huizen en een paar schuren. Niets te beleven, wel een viskraam met gerookte vis en regen.
We vertrekken de volgende morgen met regen en gaan zuidwaarts, het weer klaart snel op en we maken een prachtig rit aan de oostkant van het eiland. Doen daar nog zo'n eenzaam haventje aan waar we gerookte haring met brood eten en gaan door naar de Lange Jan, een 43 meter hoge voortduren op de zuidpunt. Vandaar naar Gronhogen waar we tot onze grote verrassing worden uitgenodigd om bij een paar Duitse mensen koffie te komen drinken aan boord van hun Compromis 1040. Bernhard en Petra, aardige mensen.
De 24e gingen we op weg naar Kalmar maar via Farjestaden want Annette had in een reclamefolder gelezen dat er daar uitverkoop was in een mooi kledingwinkeltje. En jawel hoor, 3 tunieken verder konden we reis voortzetten zodat we in Kalmar onze datakaart voor de Mifi weer konden opladen en we weer over internet beschikten.
En nu, 25 juni, staan we op een camping in Mariannelund en zijn op weg naar de grote Zweeedse meren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten